- Сабатизæр
- – марды кæнд, кæнынц æй майрæмбон изæрæй зианы ингæныл; марды æвæрын æмæ марды кæндты æнæмæнг æгъдæуттæй иу. Сабатизæры вæййынц æрмæстдæр моймæдзыд устытæ æмæ идæдз устытæ – зианы хæстæджытæ. Уæлмæрдты марды кæнды фæстæ-иу зианджын бинонтæ æвæрдтой чысыл хæрнæджы фынг – Фынджы дзаг, бадтысты-иу æрмæстдæр зианы хæстæджытæ. ХIХ æнусы дыккаг æмбисæй фæстæмæ Сабатизæр кæнын райдыдтой æрмæст фыццаг æртæ майрæмбоны, раздæр та Сабатизæр кодтой афæдзы дæргъы алы къуыри дæр суанг афæдзы хисты онг.…(букв. «вечер под субботу») – поминки, устраиваемые на могиле умершего в пятницу вечером; один из обязательных обычаев похоронно-поминального цикла. Участвуют в Сабатизар только замужние женщины и вдовы – родственницы умершего (умершей). После поминок на кладбище в семье умершего организовывался небольшой поминальный стол – Фынджы дзаг, за которым собирались, как правило, только родственники умершего. Со второй половины ХIХ в. Сабатизар стали устраивать только в первые три пятницы после смерти; в более ранний период Сабатизар устраивался еженедельно в течение всего года, до больших годичных поминок.
Словарь по этнографии и мифологии осетин. 2014.